Русско-киргизский словарь - столб

м.

1. түркүк, устун, мамы, сым карагай;

телеграфные столбы сым карагайлар, телеграф карагайы;

2. (воды, воздуха) формасы мамыдай болуп атырылган нерсе;

столб пыли уюлгуп өйдө көтөрүлгөн чаң;

поднялся столб воды суу атырылып көтөрүлүп чыкты (мис. куюндай);

позвоночный столб анат. кыр арка, арка омурткалары;

поставить к позорному столбу көп алдында маскара кылуу, шерменде кылып бетин ачуу;

стоять столбом разг. ордунан жылбай тик туруу, какайып тик туруу, селейип катып калуу.